- info@naturebylennart.com
In mijn Zuid-Amerikareis zat nog een gat van twee weken. Eerst zou ik vier weken naar Chili gaan en ongeveer twee weken daarna zou mijn eerste dag op een taalschool in Cusco, Peru, beginnen. Het meest logische is dan natuurlijk om via Bolivia te reizen: een nieuw land, nieuwe ervaringen én nieuwe dieren! Ik had alleen nog niet echt een idee wat ik zou gaan doen. Drie weken voordat ik zou afreizen naar Chili stuitte ik ineens op de pagina van Asociación Armonía, de Boliviaanse variant van de Vogelbescherming. De pagina over Barba Azul zag er wel heel interessant uit en er bleek een mogelijkheid te zijn om als vrijwilliger daar te bivakkeren. Daarvoor moest ik contact opnemen met Tjalle Boorsma, dat klonk wel heel Nederlands! Ik stuurde dus maar een mailtje in het Nederlands en kreeg ook een Nederlandse reactie terug. Gelukkig was het in orde en ik kon inderdaad als vrijwilliger daar aan de slag. Na Chili was het dus op naar Bolivia!
De busreis van Arica, Chili, naar Santa Cruz, Bolivia, was lang. Santa Cruz is een prima stad om in te verblijven en ik zag in de Jardín Botanico onder andere mijn eerste luiaard en in Curichi del Madre mijn eerste doodshoofdaapjes: een mooi begin! Ik moest echter 500km verder zijn: naar de stad Trinidad. Na een tweedaags verblijf in Santa Cruz zat ik dus al weer voor een nacht in de bus en ik vermaakte me daarna nog twee dagen in Trinidad. In Trinidad was het erg warm dus ik besloot mijzelf een keer te trakteren en een hotel met zwembad te regelen. ’s Ochtends ging ik op pad om dieren te zien. De plaatselijke bevolking was erg behulpzaam en wees me op een lokaal beroemd paartje Blue-and-yellow Macaw.
Blue-and-yellow Macaw
Ook zag ik langs het vliegveld een mooie Brown-throated Sloth in een boompje.
Brown-throated Sloth
Het vliegveld is ook goed voor andere mooie vogelsoorten die in de galerij hieronder staan.
Daarnaast was het interessant dat het bij dit vliegveld kennelijk ook de gewoonte is om afgedankte vliegtuigen, al dan niet van tevoren gecrasht, gewoon te laten liggen.
Mijn tijd in Trinidad was dus niet verkeerd, maar het moest ook niet te lang gaan duren. De reis naar Barba Azul is een hele onderneming. Eerst namen we een Cessna naar het plaatsje Santa Ana del Yacuma, dat is een soort taxi en die deel je met iedereen die daar verder ook naar toe wil. Iedereen wordt inclusief bagage in dat vliegtuigje gepropt, nog even een snelle controle of er geen drugs tussen de bagage zit en daar gingen we! Onderweg hadden we een mooi uitzicht over de Beni Savanne.
Bij Santa Ana del Yacuma moeten we een andere Cessna pakken. Nu moeten er ook allerlei levensmiddelen mee en er wordt streng toezicht gehouden of we niet boven het gewicht zitten. Alles en iedereen wordt gewogen en dan blijkt dat we 150 kg boven het maximum zitten.
Er moet dus zorgvuldig gekozen worden wat we achterlaten. Intussen komt er ook nog een lokale optocht langs van mensen op paarden. De bewoners van de Beni Savanne leven als de cowboys van ‘the Old West’!
Uiteindelijk zitten we dan weer hutjemutje in dit vliegtuigje en stijgen we op. Na een vlucht van ongeveer twee uur landen we op de onverharde landingsbaan van Barba Azul en daar zijn we!
In dit reservaat hebben we geen internet en geen telefoon, maar wél stroom, heerlijk eten én natuurlijk al die geweldige dieren! Barba Azul heeft zijn naam te danken aan de Blue-throated Macaw of de blauwkeelara. Een soort waar Armonía zich voor inzet en die met uitsterven wordt bedreigd. Barba Azul herbergt buiten het broedseizoen het grootste deel van de wereldpopulatie van deze uiterst zeldzame ara. Op dit moment zijn er ongeveer 500 exemplaren en dat betekent dat de soort ontzettend kwetsbaar is. Dankzij de inspanningen van Armonía is dat aantal al wel gestaag toegenomen en ook kunnen de broedgebieden gelukkig steeds beter beschermd worden. Een goede relatie met de lokale bevolking is daarbij uiteraard van groot belang. De bevolking leeft hier vooral van kleinschalige veeteelt, maar als iedereen zou overgaan op intensieve landbouw dan zou dit vermoedelijk deze soort wel de nek omdraaien. Naast de blauwkeelara heeft Barba Azul echter nog veel meer: grote aantallen Blue-and-yellow Macaws, de bedreigde Cock-tailed Tyrant en Black-masked Finches, Streamer-tailed Tyrants en nog veel meer. De plaats is ook een belangrijke locatie voor de doortrek van blonde ruiters, in het najaar werden hier een keer op een Big Day 179 soorten gezien terwijl er uitsluitend te voet gevogeld werd! Daarnaast is het ook de beste plek in Bolivia om bijzondere zoogdieren als reuzenmiereneter en boommiereneter te zien en ook manenwolf is mogelijk. Dit filmpje van Armonía laat mooi zien hoe geweldig deze plek is.
En deze plaats heb ik voor een week vrijwel voor mezelf! Uiteraard moet ik daar wel wat voor terug doen. Ik ga bijvoorbeeld helpen met het plaatsen van verschillende cameravallen in het reservaat zodat duidelijker wordt welke zoogdieren in het gebied leven. Als er verder nog klusjes zijn help ik daar natuurlijk ook bij. Het mooiste is natuurlijk dat je daarbij tussen de blauwkeelara’s zit! Ik maak dan ook honderden foto’s. Uiteraard trap ik af met dé soort van Barba Azul: de blauwkeelara!
Zoals alle ara’s is ook deze ara ongelooflijk intelligent en hebben ze een heel sociaal leven. Dat maakt dat het razend interessant blijft om ze te observeren, datzelfde gevoel had ik ook bij olifanten. Daarnaast hebben ze ook een partner voor het leven. Als je oppervlakkig kijkt is het misschien wel voor te stellen dat deze soort in de jaren 80 nog beschouwd werd als een ondersoort van de blauwgele ara, maar als je de soort daadwerkelijk hebt gezien, kun je je dat nauwelijks voorstellen. Uiteraard is de kop anders, het zwart bij de blauwgele ara wordt blauw bij de blauwkeelara. Daarnaast zijn er echter ook nog subtiele verschillen, zo heeft de blauwkeelara bijvoorbeeld een mooie roze rand bij de snavelbasis. Daarnaast is het vliegbeeld heel anders, de blauwkeelara is veel slanker en heeft spitsere vleugels terwijl de blauwgele ara veel forser gebouwd is. Zelfs het geluid dat de blauwkeelara maakt is duidelijk hoorbaar anders dan dat van de blauwgele ara. Kortom de blauwkeelara is gewoon een veel subtielere en knappere uitvoering van de forse, lompe en ruw krijsende blauwgele ara! Hieronder nog wat foto’s om dat verschil ook de laten zien.
Blue-throated Macaw in het midden omringd door Blue-and-yellow Macaws
Uiteraard mag de blauwgele ara er ook zijn en ik kon er veel foto’s van maken!
Ze zijn veel makkelijker op de foto te zetten dan de blauwkeelara omdat ze veel nieuwsgieriger zijn. De blauwkeelara’s vliegen meestal strak door. Juist ook voor deze ara is Barba Azul een goede plek. Een slaaptrektelling leverde wel 500 exemplaren op!
Natuurlijk is er meer dan alleen de ara’s. Een van mijn favorieten is de Cock-tailed tyrant of hanenstaarttiran. Ook een zeldzaam vogeltje wereldwijd en het mag duidelijk zijn waar hij zijn naam vandaan heeft!
Cock-tailed Tyrant
De Streamer-tailed Tyrant is wereldwijd wat minder zeldzaam, maar is in het reservaat een lastigere vogel. Ik was dan ook erg blij toen ineens een paartje besloot vlakbij in een struikje te gaan zitten!
Streamer-tailed Tyrant
De Sharp-tailed Tyrant is een wat subtieler vogeltje en ook een echte specialiteit van het reservaat.
Sharp-tailed Tyrant
Een andere specialiteit van het reservaat is de Black-masked Finch. Op wereldniveau ook een zeldzame soort en hij ziet er ook prima uit natuurlijk!
Black-masked Finch
En dan is er nog de zogenaamde restcategorie! Soorten die misschien wereldwijd wat meer voorkomen, maar er ook zeker mogen zijn! Die heb ik maar in een galerij gegooid, dat bladert ook wat makkelijker!
Naast de vogels zijn er natuurlijk ook nog de zoogdieren. Elke dag ging ik op pad om de manenwolf te vinden, maar helaas gaf die niet thuis. Gelukkig kon ik me prima vermaken met wat overbleef. Zonder enige twijfel was de reuzenmiereneter de meest indrukwekkende van allemaal. Een dier met een heel bijzonder uiterlijk en een gigantische staart. Ik moest even mijn best er voor doen, maar uiteindelijk stond ik een paar keer oog in oog met deze reus. Hij kwam tot op één meter!
Giant Anteater of Reuzenmiereneter
Voor die ander, de Southern Tamandua of boommiereneter, moest ik meer moeite doen. Eén keer gezien, maar dat was genoeg!
Southern Tamandua of Zuidelijke boommiereneter
Dan zijn er nog de armadillo’s of gordeldieren. Daarvan heb ik twee soorten gezien waarvan het zesbandgordeldier wel het beste meewerkte. Rond onze huisvesting scharrelden voortdurend twee exemplaren rond die zich wel heel goed lieten benaderen. Echt heel bijzondere dieren om te zien!
Six-banded Armadillo of Zesbandgordeldier
Ook het negenbandgordeldier lukte. Die is iets groter en ziet er duidelijk anders uit.
Nine-banded Armadillo of Negenbandgordeldier
En tenslotte is er dan nog het grootste knaagdier ter wereld: de Capybara! Reuzencavia’s, vooral heel geschikt als jaguar- of poemavoedsel! Er zijn echter ook kleine Capybara’s!
Capybara
De Collared Peccary is een leuk klein varkentje!
Collared Peccary
Ik zag ook een Red Brocket Deer, die zijn ook best gaaf!
Red Brocket Deer
En dan als laatste nog een koudbloedig dier. Het reservaat is ook een goede plek voor Black Caimans!
Black Caiman
Ze maken het soms wel wat moeilijk voor zichzelf, eentje miste een stuk van zijn bovenkaak waarschijnlijk te danken aan een van zijn broers of zussen. Dat ziet er echt apart uit!
Black Caiman
Ik had een geweldige tijd in Braba Azul. Helaas duurde het maar een week, maar ik ging zeker niet met lege handen terug. Op naar Peru!
De cameravallen die ik had geplaatst bleken later hun werk prima gedaan te hebben! Dat bewees ook dat er in het reservaat nog heel wat dieren zijn die zich niet lieten zien tijdens mijn bezoek. Ja die manenwolf bestaat echt! Alle foto's zijn eigendom van Armonía overigens en kunnen ook teruggevonden worden op de Flickr page van Armonía en ik heb ze natuurlijk met toestemming hier geplaatst.
Ocelot met jong
Poema
Manenwolf
Moerashert
Als dit stukje je enthousiast gemaakt heeft om Barba Azul te bezoeken: ga er voor! Bezoek deze pagina op de website van Armonía of stuur mij een berichtje!
Zie de links hieronder om meer te zien van mijn reizen door Zuid-Amerika:
Klik hier voor mijn ontmoetingen met de poema's van Torres del Paine!
Ik kwam ook een paartje Patagonische vossen tegen in Torres del Paine, klik hier voor de foto's.
Kijk hier voor Giant Otters!
Voor de verschillende apen van Tambopata zie hier.
Kijk naar de verschillende aantrekkelijke vogels van Patagonië hier.
Zie hier voor een fotoverslag van de buitengewone Inca Tern.
In dezelfde categorie zie de bizarre en mooie Andean Cock-of-the-rock!
Ga op in de vogels van de Amazone bij een clay lick.
Zie hier meer landschapsfoto's van het mooie Patagonië.
Lees over mijn ervaring met een zonsverduistering in Chili.
En kijk naar de geweldige sterrenhemel van de hoge Andes.
Zie hier voor een trip report.
