- info@naturebylennart.com
Antpitta’s worden in de veldgidsen vaak omschreven als een ‘plump ball on sticks’ wat wel een accurate beschrijving is. Antpitta’s hebben met elkaar gemeen dat het inderdaad allemaal veerbollen op pootjes zijn die vooral heel stil kunnen zitten. Daardoor zijn antpitta’s ook moeilijk te vinden en het is dan ook een hele prestatie als je als vogelaar er eentje uit het bos weet te trekken. Enkele antpitta’s staan erom bekend dat ze niet zo moeilijk te zien zijn, maar sommige zijn wel zo teruggetrokken dat ze zelfs nog nooit in het wild zijn gefotografeerd. Het frustrerende kan zijn dat veel antpitta’s zich vaak juist wel goed laten horen. Je weet dat ze er zijn, maar zien doe je ze niet! Tijdens mijn reis naar Ecuador in 2021 maakte ik voor het eerst kennis met deze soortgroep.
Twitchen is een werkwoord bekend onder vogelaars dat betekent dat je op pad gaat om een bepaalde zeldzame vogel te zien die iemand anders heeft gevonden. Een tijd lang zorgde corona er voor dat twitchen zo ongeveer de enige manier was voor mij om een nieuwe vogelsoort te zien. Vanwege de pandemie had ik Europa al sinds 2019 niet meer verlaten. Eindelijk kon ik in oktober 2021 weer op pad! Helaas moest ik een geplande trip in Azië cancelen omdat het land waar ik naar toe zou gaan, gesloten bleef vanwege corona. Een maand voordat ik zou vertrekken, besloot ik dus mijn bestemming te veranderen naar Ecuador en Bolivia. Ecuador voornamelijk omdat het een goed land is om brilbeer te zien en Bolivia om eindelijk drie felbegeerde katten aan mijn lijstje toe te voegen: jaguar, jaguarundi en ocelot. Eerst ging ik twee weken naar Ecuador.
