- info@naturebylennart.com
We zijn aangekomen in de Kaukasus! Het plan was om in gedurende de eerste week van onze tijd in Azerbeidzjan de Siberische kraanvogel Omid op trek te zien, maar Omid besliste anders en bleef voorlopig in Iran in zijn overwinteringsgebied. Voor het einde van ons verblijf hadden we nog een paar dagen vogels kijken in de Kaukasische bergen ingepland en dat gingen we dus maar doen. Het plan is om wel meteen terug te keren naar het zuiden van Azerbeidzjan als Omid toch gaat vliegen. We zijn nu dus wel in de Kaukasus! Onderweg genoten we al van prachtig gekleurde rotsformaties, maar in de wat hoger gelegen gebieden is er vooral veel sneeuw.
Een reis goed plannen is wat ik iedereen aan kan raden. Hoe beter je planning is hoe meer je ziet! Toch komen de leukste verhalen van reizen doorgaans van de onverwachte dingen. Gelukkig is het meemaken van onverwachte dingen ook vrijwel onvermijdelijk als je een beetje avontuurlijk reist zélfs met een goede planning! Onverwachte dingen kunnen van alles zijn. De minder leuke dingen tijdens de reis zorgen vaak voor de mooiste verhalen daarna: die keer dat je midden in de nacht wordt aangehouden door de lokale politie bijvoorbeeld, of dat moment waarop je achteruit rijdend met de huurauto een hekwerk aan gort rijdt terwijl de lokale buurt staat toe te kijken. Maar gelukkig zijn er ook onverwachte dingen waar je ook tijdens de reis van kunt genieten!
We hebben twee weken in de hoge Andes om te zoeken naar enkele speciale katten die op deze grote hoogten leven. Het is hier mogelijk om met de auto naar 4500 meter te rijden wat hoger is dan ik ooit geweest ben. Er is geen regen omdat het het droogseizoen is. Samen met de afgelegen locatie en de hoogte zijn dat perfecte omstandigheden om sterren te kijken.
Na een paar geweldige weken in Patagonië zijn we terug in Santiago. Niet dat hier nu zoveel te zien is: het echte spektakel is nog 500 kilometer van ons vandaan! Ik had al vrij stevig het schema voor mijn reis bepaald toen ik opeens te weten kwam dat er op 2 Juli een zonsverduistering zou zijn in Chili. Omdat het meemaken van een zonsverduistering best wel gaaf klonk, probeerde ik het in te passen. Omdat Chili zo'n enorm land is, vroeg dat wel wat nauwkeurige planning.
Patagonië heeft niet alleen een aantal mooie dieren: ook de landschappen zijn niet verkeerd! Ik wil daar ook iets van laten zien. In het bijzonder in Torres del Paine zijn prachtige landschappen te zien, zowel overdag als ’s nachts. Zie de galerij hieronder voor een selectie Patagonische landschappen!
In januari reed ik rond in de Westelijke Sahara voor een week om te zoeken naar een woestijnkat. In mijn hoofd had ik een beeld van de Sahara dat bestond uit eindeloos rollende zandheuvels, maar die bleek er heel anders uit te zien. Het landschap is behoorlijk eentonig, maar heeft ook wat grote rotspartijen. Met een lage zon ziet elk landschap er sowieso beter uit. Ik wilde dus ook nog een paar foto's delen van het landschap van de Westelijke Sahara
De rode woestijn van Namibië is beroemd. Hier zie je schitterend gevormde zandduinen met een aparte rode kleur. Het meest iconische plekje is echter Dodevlei. Een witte kleivlakte omgeven door enkele van de hoogste duinen ter wereld, tot wel 400 meter hoog! Op de vlakte staan uitgedroogde knoestige acaciabomen. Dat levert mooie plaatjes op.
Spitzkoppe is een berglandschap met allerlei grillig gevormde rotsformaties. Wij hebben er ons kamp opgezet. Meteen bij onze aankomst hebben we al genoten van een prachtige zonsondergang.
Na een week rijden door Zuid-Afrika en Botswana zijn we gearriveerd bij Okavango. Daar kunnen we regelen dat we de nacht kunnen doorbrengen in de Okavango Delta. Het plan is om met een motorboot naar een lokaal dorp te gaan waar we in kano-achtige bootjes zullen stappen, genaamd mokoro's. Van daar zullen we verder Okavango in gaan. Het is al behoorlijk laat als we eindelijk arriveren bij het dorp met de mokoro's. Een verkeersongeluk heeft voor wat vertraging gezorgd.
Vandaag was mijn eerste dag van wat drie dagen zitten in een fotohut zou worden met het doel om de Pardellynx te fotograferen. De hutten bevinden zich in Andujar in Spanje. Voor de nacht kon ik slapen bij de camping niet ver van de fotohutten. I dacht eerst dat dit een camping in bedrijf zou zijn, maar blijkbaar is het niet heel gebruikelijk om 's winters voor de kampeeroptie te gaan. Ik krijg toestemming om in de keuken van het gebouw naast de camping te slapen.
