- info@naturebylennart.com
De Okavango Delta is het grootste deltagebied dat niet met de zee verbonden is en ik mocht een klein stukje ervan bezoeken. Het meest voor de hand liggende vervoersmiddel in zo’n waterrijk gebied is uiteraard een boot, maar de Okavango is op veel plaatsen erg ondiep: vaak niet meer dan een halve meter. Lokale bewoners hebben daarom al eeuwenlang uitgeholde boomstammen: mokoro’s, gebruikt om zich snel voor te bewegen in dit moerasgebied. Tegenwoordig is het een toeristenbusiness geworden en zijn de mokoro’s van kunststof. Het werkt allemaal nog wel op dezelfde manier! Je gaat dus met z’n tweetjes in een mokoro zitten en achterop staat dan iemand die je voortboomt. Het plan was om met de groep te overnachten in de Okavangodelta en daar dan met mokoro’s naar toe te gaan. De volgende ochtend zouden we dan een bushwalk doen. Aan het einde van de middag voeren we dus het gebied in en dat was op zichzelf al een heel mooie ervaring
De volgende ochtend gingen we te voet op pad en dat leverde onder andere onze eerste giraffen op.
Giraffe
Ook een wrattenzwijntje komt voorbij rennen, waarbij hij zijn staart op een grappige manier recht omhoog houdt.
Wrattenzwijn
Verder rennen her en der zebra’s en gnoes rond en lopen we door gras dat soms tot wel een meter hoog is terwijl een bateleur boven ons zweeft.
Steppezebra
Blauwe gnoe
Het is een hele bijzondere ervaring. Dit voelt toch heel anders dan met je auto door een safaripark rijden! Helaas komen we geen grote roofdieren tegen, maar die komen we hopelijk later op de trip nog wel tegen. I ben ook erg blij met twee Wattled Cranes: dat is een zeldzame soort om in de wereld te zien en de Okavango zou daarvoor een van de beste plekken moeten zijn.
Wattled Crane
Als we na een inspannende ochtend weer terug komen, is het bijna tijd om te vertrekken. Het zou voor mij echter nog wat beter worden. Ik heb namelijk een prima band opgebouwd met een lokale gids die ook bij de mokoroploeg zit. Meer dan de andere gidsen interesseert hij zich ook voor vogels. Dat schept een band! Als we na de ochtend dus weer terug zijn bij het kamp, wenkt hij mij om met hem mee te gaan. Hij gaat me een privétochtje geven naar nijlpaarden die dichtbij liggen te badderen! Even later liggen we stil tussen het riet te wachten. Het duurt niet lang of opeens komt een gigantische kop uit het water en klapt een bek ter grootte van de motorkap van een auto open.
Nijlpaard
Gaaf! Zo liggen we met z’n tweeën tussen het riet terwijl voor ons de nijlpaarden een beetje aan het luieren zijn en aparte geluiden maken. Het is heel bijzonder om mee te maken!
Een eindje verder loopt een groepje litschiewaterbokken te grazen Deze antilopen zijn afhankelijk van water. Ze zijn normaal gesproken niet eenvoudig te benaderen, maar tegen de wind in kunnen we voorzichtig met de mokoro dichterbij komen. De dieren kijken ons nieuwsgierig aan, maar gaan niet weg. We drijven langzaam dichterbij. Op een gegeven moment vinden ze het toch te gortig en gaan er vandoor.
Litschiewaterbok
Wij varen weer terug terwijl onderweg nog een groepje witwangsterns langs vliegt en een Malachite Kingfisher voor de mokoro wegschiet. Helaas kunnen we niet langer in Okavango blijven, maar dit is zeker een gebied waar ik ooit nog eens naar terug zou willen gaan!
Voor meer van mijn Afrikareis zie de links hieronder:
Bijvoorbeeld mijn ontmoeting met een cheetah en een luipaard op dezelfde middag!
Of een hele gave savanne-ervaring met een leeuw, jakhalzen, gieren en secretarisvogels!
Ik heb ook wat posts geschreven over de specifieke vogels van Afrika: vogels van het Afrikaanse moeras, vogels van de Afrikaanse tuin, vogels van de savanne en een hornbill special.
En ook wat posts over andere iconische zoogdieren van Afrika: olifanten en verschillende hoefdieren.
Ik heb ook geïnvesteerd in landschapsfotografie van de Okavango en we genoten van andere geweldige landschappen zoals Sossusvlei en Spitzkoppe.
