- info@naturebylennart.com
De laatste plek waar ik een apart verslag over schrijf, is Murchison Falls National Park. Oeganda biedt het beste van twee werelden met uitstekend regenwoud en ook uitstekende savanne waar de meer typische Afrikaanse dieren gevonden kunnen worden zoals leeuwen, giraffen, olifanten enzovoorts. We deden op onze reis meerdere typische safariparken aan met savanne zoals Lake Mburo, Queen Elizabeth National Park en als laatste nog Kidepo National Park. Ik vond zelf Murchison Falls de mooiste locatie van deze vier en daarom zal dit bericht zicht richten op dat park. Natuurlijk kan ik het niet laten om ook wat hoogtepunten van de andere parken te benoemen!
In de zomer van 2025 bezocht ik in drie weken Oeganda. Enkele van de meest bijzondere dagen of waarnemingen van de reis schrijf ik uit in een apart blogbericht met veel foto’s. Deze keer is de beurt aan Semliki!
De ‘Chimp Trek’ voelt een beetje als de natuurlijke tegenhanger van de Gorilla Trek in Oeganda. De paralellen zijn eenvoudig: beide dieren behoren tot de zogenaamde ‘great apes’ en in beide gevallen zijn ze gewend aan mensen. Verrekijker is niet nodig!
Sommige van mijn reizen draaien om het zien van een bepaalde specifieke soort. Bijvoorbeeld toen ik naar China ging om reuzenpanda te zoeken. We investeerden twee weken om juist die soort te vinden en dat betaalde zich gelukkig uit! Bij andere reizen draait het echter minder om een specifieke soort, maar is het doel soms gewoon om zoveel mogelijk vogels of zoogdieren te zien. Bij Oeganda stond vanaf het begin al vast dat het belangrijkste doel van onze groep was om zoveel mogelijk vogelsoorten te zien.
De doejong is een erg bijzonder dier om te zien. Van voren heeft hij een soort stofzuigersnuit terwijl hij van achteren een dolfijnenstaart heeft. Zijn voorpoten hebben zich ontwikkeld tot vinnen. De doejong heeft zich ontwikkeld naar het ‘model zeekoe’ en behoort tot de Sirenia waar de lamantijnen of manatees ook toe behoren. Van deze dieren wordt gedacht dat ze ooit voor aantrekkelijke zeemeerminnen werden gehouden door wanhopige zeelieden wiens perspectief op vrouwelijk schoon door de lange zeereis wel enigszins was aangetast. In Mexico zag ik al eens een West Indian Manatee. De doejong was echter nog helemaal nieuw voor mij.
Het meemaken van sommige fenomenen in de natuur is een ervaring die met niets anders te vergelijken is. Het zien van een zonsverduistering is bijvoorbeeld zoiets speciaals, dat overkwam mij in Chili. Dat herinner ik mij nog goed en het was een van de bijzonderste dingen die ik ooit gezien heb. Ook het bekijken van een uitbarstende vulkaan of een langsrazende tornado lijken mij van die unieke ervaringen. Ervaringen met dieren in de natuur kunnen een vergelijkbaar gevoel geven. Er is een verschil tussen een dier alleen zíen en daadwerkelijk een dier erváren.
Reuzenpanda is vanzelfsprekend het iconische dier van China. Het land is echter ook bekend om een andere panda: de kleine panda of rode panda. Dit dier heeft eigenlijk nauwelijks enige verwantschap met de reuzenpanda. Het zijn allebei carnivoren en dat is het wel zo’n beetje. Dit dier onderscheidt zich genetisch echter niet alleen van de reuzenpanda, maar ook van zo’n beetje alle andere dieren op de planeet. Als een van de weinige dieren vertegenwoordigt de kleine panda in zijn eentje zowel een genus àls een familie. Die familie valt dan weer onder de superfamilie musteloidea waar onder andere ook wasberen, stinkdieren en wezels onder vallen. Naast dat ie genetisch bijzonder is, is het ook gewoon een erg aantrekkelijk beestje om te zien. Die wilde ik dus wel graag zien!
Van de enkele duizenden zoogdiersoorten ter wereld, zijn verreweg de meesten niet bij het grote publiek bekend. Noem een obscure knaagdier- of vleermuissoort en de meeste mensen zullen je vragend aankijken. De grotere zoogdieren staan wat meer in de schijnwerpers, maar ook in die categorie zijn voldoende voorbeelden van dieren die niet zo bekend zijn. Als ik weer eens op zoek ben naar een bijzondere kat moet ik meer dan eens uitleggen welke kat het precies is en waar die kat te vinden is. Bij soorten als tijger hoeft dat niet zo snel, maar een soort als roestkat laat wat minder belletjes rinkelen. De soort waar ik deze jaarwisseling 2023/2024 naar ging zoeken, hoefde ik echter bij niemand te introduceren.
Vorige week viel ik in de prijzen bij de Wildlife Photographer of the Year competitie. Voor mij waren dit altijd de Oscars van de natuurfotografie. Deze competitie, die wordt georganiseerd door het Natural History Museum in Londen, is de oudste en meest prestigieuze competitie binnen deze tak van fotografie. Voor veel natuurfotografen is het een droom om hier eens succesvol te zijn. Voor mij was dat in elk geval wel het geval. Na alle berichten die er al over zijn verschenen leek het mij goed om op mijn eigen website nog iets meer uitgebreid het verhaal achter de foto te vertellen. Daar gaat ie!
Mijn reis naar India startte op 1 maart 2023. Na wat hindernissen was het gelukt om in de hoge Himalaya te komen waar de sneeuwluipaarden fantastisch meewerkten. Het lukte zelfs om mijn favoriete kleine kat te zien: de Pallas’ Cat! Op maandagochtend 13 maart stonden Andreas en ik weer klaar op het kleine vliegveld van Leh. Zoals gebruikelijk was de veiligheidscheck weer zeer grondig en moest ik weer al mijn elektronica in verschillende bakjes stoppen. Het manoeuvreren met zes bakjes aan dure apparatuur plús een jas en twee tassen zou het minst favoriete onderdeel van mijn reis in India blijven, maar er was helaas niet aan te ontkomen. Het nemen van veel binnenlandse vluchten stelde ons ook in staat om het maximale uit ons verblijf in India te halen. Gelukkig kwam ik er zonder kleerscheuren doorheen.
