- info@naturebylennart.com
“Zullen we koffie gaan drinken?” “Nee, toch nog maar even wachten”. Het zijn van die kleine dingen die ervoor zorgen dat je op een bepaalde tijd op een bepaalde plek bent. Even stoppen omdat het regent en je wilt je regenkleding aandoen, even stoppen om te kijken of dat oogschijnsel toch niet van iets spannenders dan een flying squirrel komt en dus nog maar even wachten met koffiedrinken. Al die dingen kunnen het verschil maken tussen een soort net missen en een soort grandioos binnenhalen.
Als ik op reis ga, probeer ik altijd van tevoren een beetje een realistische inschatting te maken wat er mogelijk is. Mijn grote doel in Borneo was het zien van zoveel mogelijk katten, maar ik wist al dat het niet gemakkelijk zou worden om er meer dan een te zien. Er is maar één kat makkelijk op Borneo en dat is Sunda luipaardkat. Daarna wordt het moeilijk! Er zijn vijf kattensoorten die op Borneo voorkomen. De al genoemde Sunda luipaardkat, marmerkat, platkopkat, de grootste: Borneose nevelpanter en de allerzeldzaamste: Borneogoudkat. Borneogoudkat is wat mij betreft de moeilijkste kat om op deze planeet tegen te komen dus ik wist al dat ik die waarschijnlijk niet zou gaan zien. Het zou echter niet veel makkelijker worden om een van de anderen te zien. Ik besloot dus dat ik de reis als een succes zou beschouwen als ik tenminste een andere wilde kattensoort zou zien behalve de Sunda luipaardkat.
Al twee jaar geleden begon ik met het plannen van deze reis, ik wilde altijd al aan het einde van mijn studietijd een keer een hele lange reis maken. Sindsdien veranderden mijn ideeën over de indeling van de reis regelmatig, maar uiteindelijk stond er toch een plan! Het plan is om drie landen te bezoeken, namelijk Chili, Bolivia en Peru. Uiteraard is een doel van mij om te werken aan mijn kattenlijst, maar ook wil ik graag mijn Spaans verbeteren en natuurlijk staan er ook een aantal vogels op mijn wensenlijstje. De reis begint op het zuidelijkste vliegveld van Chili: Punta Arenas. Het doel van dit deel van de trip is Torres del Paine: een park dat de beste plek in de wereld zou moeten zijn om poema’s te zien.
Na mijn reis door Botswana, Namibië en Zuid-Afrika had mijn wereldkattenlijst het indrukwekkende aantal van vier bereikt! Er is dus nog genoeg ruimte voor uitbreiding! Een kat waar ik al langer mijn oog op heb, is de woestijnkat, Sand Cat in het Engels. Dit is een dier ongeveer ter grootte van een huiskat met een voorkeur voor woestijnachtig gebied. Sinds enkele jaren is de meest betrouwbare plek om hem te zien de Westelijke Sahara bij het stadje Dakhla. Wij gingen daar in januari heen om te proberen de kat te zien.
We waren aan het zoeken naar een woestijnkat in de Westelijke Sahara. De manier om er een te zien is door de weg tussen de plaatsen Dakhla en Aousserd op en neer te rijden en dan met een zaklamp in de woestijn rond schijnen in de hoop een woestijnkat te vinden of een ander nachtelijk zoogdier.
Vandaag zou onze tweede en laatste dag in Etosha National Park zijn. Helaas moeten we weer verder! Uiteraard hopen we daar nog wel het maximale uit te slepen dus we zijn al weer vroeg in het park. We zijn allemaal nog wel slaperig van gisteren. Ongeveer honderd meter na de ingang zijn we echter klaarwakker: een leeuwin is een prooi aan het besluipen!
We zijn nu ongeveer anderhalve week op vakantie met een groep van zeventien. We verplaatsen ons in drie auto’s. Vandaag is de dag dat we eindelijk het Etosha National Park zullen gaan bezoeken. De dag ervoor waren we vertrokken uit Maun in Botswana en we zijn zo in een keer doorgereden naar Etosha in Namibië. Dat was een heel eind! We waren zes uur ’s ochtends uit Botswana vertrokken en we kwamen om ongeveer half 3 ’s nachts aan. Snel hebben we de tentjes opgezet en om half zes stonden we al weer voor de poorten van het park te wachten tot we naar binnen mochten. Maar nu gaat het toch echt beginnen: een bezoek aan het beroemde Etosha!
Nadat ik voor mezelf besloten had om mijn reizen te richten op het zien van alle wilde katten van de wereld had ik allerlei grote plannen, maar ik had er nog geen een gezien. Daar moest maar eens verandering in komen! De pardellynx is de meest zeldzame kattensoort ter wereld en wordt met uitsterven bedreigd. Gelukkig gaat het weer wat beter met de soort, maar nog steeds is het aantal exemplaren rond de 500. Dat is nog niet zo heel veel dus. Toch is deze kattensoort veel makkelijker te zien dan de Euraziatische lynx. Je moet naar Sierra de Andujar in Spanje gaan en met een beetje geluk zie je hem dan. Dat is dus ook mijn plan, maar in plaats van de weg daar op en neer te rijden en de omgeving af te scopen, wil ik hem écht dichtbij hebben. Ik heb dus voor drie dagen een fotohut geboekt in het gebied in de hoop hem mooi langs te zien komen. Na een vlucht van Amsterdam naar Malaga, heb ik mijn huurauto opgehaald en daarmee naar Andujar gereden. De nacht heb ik doorgebracht in de auto. De volgende ochtend word ik met een 4x4 het gebied in gereden naar één van de hutten. Dan begint het wachten….
