- info@naturebylennart.com
Eerder schreef ik al iets over de aanloop naar mijn reis naar India en het zien van de ‘grey ghost’ van de Himalaya: de Sneeuwluipaard! In de aanloop naar de reis bleek er echter nog een kat mogelijk te zijn: de Manoel of Pallas’ Cat! Van een bevriende vogelaar kreeg ik de tip dat in het plaatsje Hanle de afgelopen zomer mooie foto’s van Pallas’ Cat waren gemaakt. Daar was ik meteen in geïnteresseerd want wat mij betreft is de Pallas' Cat de meest bijzonder uitziende en ook aantrekkelijke kleine kat ter wereld. De foto's van Hanle zagen er inderdaad goed uit! Het bleek echter wel lastig om als niet-Indiër in Hanle te komen en lange tijd was het dus onzeker of ik het wel zou kunnen gaan doen. Ongeveer een week voor vertrek kreeg ik echter de bevestiging dat het mogelijk zou zijn om Hanle te bezoeken als we dan maar zouden overnachten in een ander plekje Nyoma. Daar gingen we dus maar voor!
De Pallas’ Cat plannen werden helaas flink in de war geschopt doordat ik mijn aansluitende vlucht naar India niet wist te halen waardoor ik uiteindelijk past op zaterdag in Ladakh was in plaats van de eerder geplande donderdag. Na deze pech ging het echter heel erg de goede kant op toen de sneeuwluipaarden zich zo goed lieten zien in de eerste paar dagen dat we de Pallas' Cat weer konden gaan proberen! Dus op woensdag 2 maart vertrok onze auto uit Rumbak Valley voor een reis van ongeveer zeven uur naar het dorpje Nyoma.
Het was een flinke rit, maar die werd onderweg gelukkig wel eens onderbroken. Het begon met een kleine, maar mooie gemixte groep vogels waaronder een belangrijke nieuwe soort voor mij: Mongolian Finch! In dit artikel gebruik ik overigens ook weer de Nederlandse en Engelse namen door elkaar waarbij ik er rekening mee probeer te houden onder welke naam de vogels onder Nederlandse vogelaars het meest bekend zijn. Voor de Pallas' Cat maak ik overigens ook een uitzondering omdat ik de naam Manoel niet zo duidelijk vind en in het Nederlands wordt pallaskat kennelijk ook wel gebruikt.
Mongolian Finch (en frater)
Toen zag ik wat honden lopen op het ijs van de Indusrivier beneden. Maar waren het wel honden? Ik riep om de auto te laten stoppen en al snel werd het duidelijk: dit waren Tibetaanse wolven! Twee hadden een kleur die van een wolf verwacht mag worden, maar eentje was helemaal zwart. We konden ze een tijdje bekijken. Dat ze op het ijs van de Indusrivier liepen, gaf de waarneming zeker nog wat extra's!
Tibetaanse of Himalayawolven (op het moment beschouwd als een ondersoort van de wolf)
Ik kon ook nog wat bewegende beelden van de ontmoeting schieten die ik op Youtube heb geplaatst.
Na deze geweldige waarneming reden we verder en na een tijdje zagen we onze eerste Kiang: de grootste paardachtige ter wereld. Hoewel ze erg algemeen bleken te zijn, genoot ik er elke keer erg van om ze te zien.
Kiang
We zagen ook wat mooie landschappen.
Ook zagen we een steenarend mooi dichtbij zitten, maar het licht was verschrikkelijk. Toch was ook dat weer een leuke waarneming.
Steenarend
Helaas bleek het niet mogelijk te zijn om nog even snel een kijkje te nemen in Hanle diezelfde dag omdat het anderhalf uur heen en anderhalf uur terug rijden was van Nyoma. Onze hoop was dus gevestigd op de volgende dag! In het laatste avondlicht genoten we nog van Robin en Brown Accentors.
Robin Accentors
Robin en Brown Accentor
Rond zes uur vertrokken we uit Nyoma en rond half acht kwamen we in Hanle aan. De verschillende checkpoints van het leger kwamen we gelukkig zonder problemen door. In Hanle keken we uit op de steppen van de hoogvlakte rond 4500 meter hoogte. Daar ontmoetten we een lokale gids uit Hanle en we gingen de steppe afscannen. We begonnen de dag met een magere vos.
Vos
Helaas liet de Pallas' Cat zich niet zien. Ik genoot intussen van de alomtegenwoordige strandleeuweriken die er nu wel heel aantrekkelijk uitzagen voor de foto terwijl ze op het ijs foerageerden.
Strandleeuwerik
The Kiangs zagen er ook fotogeniek uit hoewel de paarden hun best deden om het plaatje om zeep te helpen.
Kiang
Toen riep de lokale gids dat hij een Pallas' Cat zag. Ik rende naar de telescoop, maar ik zag niets wat op een kat leek.
We gingen een andere plek proberen. Onderweg zag ik ineens een lammergier. Toen we stopten, vloog het beest de lucht in en begon te cirkelen boven onze auto! Het duurde wel even voordat hij voldoende hoogte had gewonnen. Dat was toch ook wel een hele gave ervaring: zo'n enorme vogel op vijftien meter boven ons hoofd!
Lammergier
Hierna gingen we opnieuw met de telescoop zoeken op een andere plek. Terwijl de gidsen aan het scannen waren, probeerden Andreas en ik wat bewijsplaatjes te maken van knaagdiertjes waarvan we eerst dachten dat het pika's waren, maar later bleek dat Stoliczka's Mountain Vole te zijn.
Stoliczka’s Mountain Vole
Toen zag ik iets wat er spannend uit zag. Een roodbruin dier die van afstand wel wat op een Tibetan Fox leek. Toen we wat dichterbij gekomen waren bleek het echter een huiskat te zijn! Die zitten echt overal...
Huiskat
Net toen ik eindelijk een Tibetan Lark goed kon fotograferen (belangrijke doelsoort!) werd er geroepen dat ze een Pallas’ Cat in beeld hadden! Snel renden we naar de telescoop, maar we waren al te laat want het dier was blijkbaar hard doorgelopen. De Tibetan Lark was ook weggevlogen toen wij gingen rennen, maar gelukkig had ik nog een paar leuke plaatjes.
Tibetan Lark
Het leek erop alsof we flink wat mogelijkheden voor Pallas' Cat verprutst hadden, maar we wanhoopten nog niet want we hadden nog heel wat tijd. De morgen was wel omgevlogen en die sloten we af met een slapende oehoe.
Oehoe
In de middag gingen we naar een prachtige hoogvlakte op ongeveer 4800 meter hoogte om Tibetan Gazelle te zoeken. Daar liepen weer de Kiangs die we in dit gebied overal aantroffen.
Kiang
Met de telscoop vonden we er ook een gazelle, maar die zat erg ver weg. Een eindje verder vonden we er nog eentje en het lukte om die relatief dichtbij te benaderen. De warmtetrillingen verpestten de foto echter nogal.
Tibetan Gazelle
Sowieso waren warmtetrillingen al snel na zonsopgang heel hinderlijk aanwezig en dat maakte het fotograferen weer een stuk lastiger. De Kiangs liepen wel zo dichtbij dat er toch weer een leuke foto in zat.
Kiang
Aan het einde van de middag werd een uitkijkpunt gezocht om nogmaals een poging te doen voor Pallas’ Cat. Ik begon toch al een beetje zenuwachtig te worden. Gelukkig hadden we morgen nog die extra dag! Oorspronkelijk zou ik maar één volle dag hebben om te zoeken. Op deze dag was in elk geval nog maar een uur daglicht over... Toen riep de lokale gids opnieuw dat hij een Pallas’ Cat zag! Drie keer is scheepsrecht, ik nam weer plaats achter de telescoop, maar zag hem aanvankelijk weer niet. Na een aantal momenten ingespannen turen door de telescoop zag ik ineens iets bewegen! Daar was dan toch mijn eerste Pallas’ Cat! Kat nummer 19! Door de telescoop was duidelijk de kenmerkende vorm en manier van bewegen te zien. Voor foto’s was het echter veel te ver.
We moesten dus dichterbij! We moesten een flink stuk rijden en we konden niet het hele stuk onze ogen op de kat gericht houden dus het was nog best lastig om precies te bepalen waar het dier zat. We deden echter een poging. Toen we door een veld liepen, vlogen ook ineens tientallen Tibetan Sandgrouses op: nog een belangrijke doelsoort! We zagen ook wat vogels zitten, maar we hadden geen tijd om te investeren in goede plaatjes: de kat had prioriteit.
Tibetan Sandgrouse
We stopten een eindje verder om de kat te zoeken. Al vrij snel vond ik hem ook terwijl hij met de rug naar ons toe zat. Voorzichtig probeerden we het dier te besluipen, maar hij had ons al vrij snel in de gaten en ging er vandoor. Toch had ik nu wel mijn eerste bewijsplaatjes waar de kat herkenbaar op stond!
Pallas’ Cat
Toen we wegreden vonden we een prachtige oehoe zittend op een helling. Dat was de oehoe die we eerder hadden zien slapen. Ik kon het ook niet laten om nog wat meer plaatjes van de Kiang te schieten.
Oehoe
Kiang
We werden ook nog getrakteerd op een prachtige zonsondergang.
Toen reden we de anderhalf uur naar Nyoma terug. Vanaf de drempel van onze homestay probeerde ik ook nog wat astrofoto's te maken, maar de omstandigheden waren niet zo goed.
Zo sloten we de dag toch heel tevreden af. De volgende dag gingen we proberen om te investeren in nog betere foto’s van de Pallas' Cat!
Die dag stonden we ook een uur eerder op om voor zonsopgang bij de rotsformatie te kunnen staan waar de Pallas’ Cat zijn hol zou moeten zijn. Daar stonden we vervolgens twee uur op wacht, maar van de Pallas’ Cat was geen spoor te bekennen. We zagen wel een smelleken die hier blijkbaar een zeldzaamheid is.
Smelleken
Ik kon ook een Great Rosefinch fotograferen die nog een belangrijke doelsoort voor mij was.
Great Rosefinches
Een Upland Buzzard deed een poging om een strandleeuwerik te vangen, maar slaagde daar niet in.
Upland Buzzard
Nadat de zon dus flink was opgekomen, reden we naar een andere plek waar onze lokale gids al snel een Pallas’ Cat met de telescoop vond! Hij was door de telescoop ook best mooi te zien, maar waar wij stonden was het was niet mogelijk om hem te benaderen. We reden dus helemaal om naar een andere plek waar dat wel mogelijk zou kunnen zijn. Daar duurde het niet lang of we hadden de kat weer teruggevonden. De kat was ingespannen aan het jagen. Wij gingen voorzichtig het dier besluipen waarbij we elke keer stopten als het dier naar ons keek. Dat lukte zo goed dat we op een gegeven moment op vijftien meter achter de kat lagen terwijl die een vole aan het beloeren was!
Pallas’ Cat
We lagen daar wel voor een paar minuten en toen dook de vole weg. De kat keek om zich heen en zag ons. Wij begonnen foto's te nemen.
De kat keek weer terug, maar vond dat geklik toch wel heel verdacht.
Toen bedacht hij dat hij het toch niet zo vertrouwde en sloop laag over de grond weg onderwijl met zijn kenmerkende chagrijnige blik naar ons kijkend. Pallas’ Cat heeft een ook heel kenmerkende manier van besluipen en het was prachtig om dat te kunnen zien. We hadden nu eindelijk goede foto’s!
Pallas’ Cat
Een eindje verder stak de kat zelfs het ijs over en dat zorgde voor een mooi plaatje.
Pallas’ Cat
De mountain vole kwam goed weg.
Stoliczkas Mountain Vole
Eigenlijk hadden we toen ook wel het maximale uit onze week in Ladakh gehaald. We konden dus op ons gemak gaan kijken wat de rest van de dag ons zou brengen: een heel lekker gevoel! We zagen nog een Pallas’ Cat die over de rotsen een hol in schoot. Ik zag hem helaas niet. Ik kon het ook niet laten om nog een paar foto's van de Kiang te nemen toen ze dichtbij stonden.
Kiang
Tegen het einde van de middag vonden we opnieuw een mooie groep Tibetan Sandgrouses die ik ging besluipen. Dat lukte goed en ik had toen ook mijn gewenste foto’s van deze prachtige vogelsoort.
Tibetan Sandgrouse
Door dat besluipen miste ik wel een Tibetan Fox, maar je kunt niet alles hebben! We sloten onze tijd in Hanle af met een prachtige zonsondergang.
De volgende dag reden we terug naar Leh en maandag stapten we op het vliegtuig naar onze volgende bestemming: Eaglenest Wildlife Sanctuary!
Wil je meer lezen van de aanloop naar en het begin van deze trip en wat gave foto's van sneeuwluipaarden zien? Klik hier!
En als je gewoon door wilt naar het volgende stuk: lees alles over de speciale vogels en zoogdieren van Eaglenest hier!
Als je meteen naar het laatste stuk wilt gaan en wat plaatjes wil bekijken van tijgers, luipaarden en een Rusty-spotted Cat en wat leuke video's wil bekijken, klik hier!
