• info@naturebylennart.com

Author Archive admin

Vogels van de Sahara

Kortgeleden was ik in de Westelijke Sahara op zoek naar een nieuwe kattensoort: de woestijnkat. Hoewel het zoeken naar die kat vooral betekent dat je ’s nachts veel uren moet maken, gingen we gelukkig ook overdag op pad. Dat gaf de mogelijkheid om ook wat leuke vogels te zien. Vogels zijn er in de Sahara niet zo veel, maar het is wel kwaliteit wat er zit!

De nacht is soms vol met dieren!

We waren aan het zoeken naar een woestijnkat in de Westelijke Sahara. De manier om er een te zien is door de weg tussen de plaatsen Dakhla en Aousserd op en neer te rijden en dan met een zaklamp in de woestijn rond schijnen in de hoop een woestijnkat te vinden of een ander nachtelijk zoogdier.

Vogels van de Afrikaanse tuin

Hoewel de Nederlandse tuin meer vogels herbergt dan je op het eerste gezicht zou denken, gezien de resultaten van de jaarlijkse Tuinvogeltelling, is de Afrikaanse tuin toch andere koek. Hier geen merels, koolmeesjes of vinkjes, maar heel andere vogels. In sommige opzichten blijft de basis wel hetzelfde, ook hier kennen ze tortelduiven bijvoorbeeld, maar daar komt nog een hele hoop meer bij.

Sossusvlei

De rode woestijn van Namibië is beroemd. Hier zie je schitterend gevormde zandduinen met een aparte rode kleur. Het meest iconische plekje is echter Dodevlei. Een witte kleivlakte omgeven door enkele van de hoogste duinen ter wereld, tot wel 400 meter hoog! Op de vlakte staan uitgedroogde knoestige acaciabomen. Dat levert mooie plaatjes op.

Maansverduistering bij Spitzkoppe

Spitzkoppe is een berglandschap met allerlei grillig gevormde rotsformaties. Wij hebben er ons kamp opgezet. Meteen bij onze aankomst hebben we al genoten van een prachtige zonsondergang.

Een geweldige middag op de Afrikaanse Savanne

Vandaag zou onze tweede en laatste dag in Etosha National Park zijn. Helaas moeten we weer verder! Uiteraard hopen we daar nog wel het maximale uit te slepen dus we zijn al weer vroeg in het park. We zijn allemaal nog wel slaperig van gisteren. Ongeveer honderd meter na de ingang zijn we echter klaarwakker: een leeuwin is een prooi aan het besluipen!

Olifanten

Voordat ik naar Afrika ging had ik niet zo veel met de olifant. Uiteraard het is een kolossaal dier met een slurf en slachttanden en dat zijn allemaal pluspunten, maar heel enthousiast werd ik er niet van. De eerste olifant die ik zag, was een afgeleefd vrouwtje die haar laatste jaren aan het slijten was in de Okavango. Erg gaaf natuurlijk om je eerste olifant te zien, maar nog steeds zorgde dat niet echt voor veel andere gedachten over de olifant. Toen zag ik hoe ze zich als groep gedroegen.

Hoefdieren van Afrika

Afrika is rijk aan verschillende soorten hoefdieren, uiteenlopend van de prehistorisch aandoende neushoorns tot de kleine steenbokantilope. Het leek mij daarom wel leuk om daar in een aparte blog ook aandacht aan te besteden en een overzicht te geven van de hoefdieren die er je zoal kunt tegen komen, door een aantal van degenen te laten zien die ik ook ben tegen gekomen op mijn reis door Zuid-Afrika, Botswana en Namibië.

Savannesoap

We zijn nu ongeveer anderhalve week op vakantie met een groep van zeventien. We verplaatsen ons in drie auto’s. Vandaag is de dag dat we eindelijk het Etosha National Park zullen gaan bezoeken. De dag ervoor waren we vertrokken uit Maun in Botswana en we zijn zo in een keer doorgereden naar Etosha in Namibië. Dat was een heel eind! We waren zes uur ’s ochtends uit Botswana vertrokken en we kwamen om ongeveer half 3 ’s nachts aan. Snel hebben we de tentjes opgezet en om half zes stonden we al weer voor de poorten van het park te wachten tot we naar binnen mochten. Maar nu gaat het toch echt beginnen: een bezoek aan het beroemde Etosha!

Okavango met de mokoro

De Okavango Delta is het grootste deltagebied dat niet met de zee verbonden is en ik mocht een klein stukje ervan bezoeken. Het meest voor de hand liggende vervoersmiddel in zo’n waterrijk gebied is uiteraard een boot, maar de Okavango is op veel plaatsen erg ondiep: vaak niet meer dan een halve meter. Lokale bewoners hebben daarom al eeuwenlang uitgeholde boomstammen: mokoro’s, gebruikt om zich snel voor te bewegen in dit moerasgebied. Tegenwoordig is het een toeristenbusiness geworden en zijn de mokoro’s van kunststof. Het werkt allemaal nog wel op dezelfde manier! Je gaat dus met z’n tweetjes in een mokoro zitten en achterop staat dan iemand die je voortboomt. Het plan was om met de groep te overnachten in de Okavangodelta en daar dan met mokoro’s naar toe te gaan. De volgende ochtend zouden we dan een bushwalk doen. Aan het einde van de middag voeren we dus het gebied in en dat was op zichzelf al een heel mooie ervaring