- info@naturebylennart.com
Bali, dat is zo’n plek die bij weinig mensen nog een introductie nodig heeft. Al jaren staat het bekend als een toevluchtsoord voor Europese vakantiegangers die net wat verder willen dan de Spaanse zon en eventueel ook interesse hebben om de basisbeginselen van de yoga te worden bijgebracht. Maar Bali huisvest ook de nodige interessante vogelsoorten! Voor mij was Bali vooral een tussenstop naar een plek dat voor velen wél een introductie behoeft: het land Timor-Leste of Oost-Timor. In dat land hoopte ik blauwe vinvissen onder water te gaan fotograferen. Maar eerst een tussenstop op Bali dus!
In februari 2024 gingen Arie-Willem van der Wal, Jacob Molenaar en ik voor een week naar Estland om te zoeken naar Euraziatische lynx. We hadden het zo gepland dat we vier dagen en vier nachten naar de lynx zouden zoeken en de vijfde dag gingen we op zoek naar een speciale eend: de Steller’s eider. Nu de eerste vier dagen uitstekend waren verlopen, was het tijd voor de kers op de taart!
Euraziatische lynx is veel weider verspreid dan zijn Iberische neefje, maar veel lastiger te zien! Iberische of Pardellynx was de allereerste kat die ik ooit zag in 2018 en sindsdien groeide mijn kattenlijstje gestaag. In Europa waren er maar twee nieuwe katten voor mij te zien: Europese wilde kat en Euraziatische lynx. Met Euraziatische lynx maakte ik tot dusver nooit haast: die komt vast wel een keer! Dit jaar deed zich dan toch eindelijk de gelegenheid voor om serieus op zoek te gaan en met succes!
Reuzenpanda is vanzelfsprekend het iconische dier van China. Het land is echter ook bekend om een andere panda: de kleine panda of rode panda. Dit dier heeft eigenlijk nauwelijks enige verwantschap met de reuzenpanda. Het zijn allebei carnivoren en dat is het wel zo’n beetje. Dit dier onderscheidt zich genetisch echter niet alleen van de reuzenpanda, maar ook van zo’n beetje alle andere dieren op de planeet. Als een van de weinige dieren vertegenwoordigt de kleine panda in zijn eentje zowel een genus àls een familie. Die familie valt dan weer onder de superfamilie musteloidea waar onder andere ook wasberen, stinkdieren en wezels onder vallen. Naast dat ie genetisch bijzonder is, is het ook gewoon een erg aantrekkelijk beestje om te zien. Die wilde ik dus wel graag zien!
Van de enkele duizenden zoogdiersoorten ter wereld, zijn verreweg de meesten niet bij het grote publiek bekend. Noem een obscure knaagdier- of vleermuissoort en de meeste mensen zullen je vragend aankijken. De grotere zoogdieren staan wat meer in de schijnwerpers, maar ook in die categorie zijn voldoende voorbeelden van dieren die niet zo bekend zijn. Als ik weer eens op zoek ben naar een bijzondere kat moet ik meer dan eens uitleggen welke kat het precies is en waar die kat te vinden is. Bij soorten als tijger hoeft dat niet zo snel, maar een soort als roestkat laat wat minder belletjes rinkelen. De soort waar ik deze jaarwisseling 2023/2024 naar ging zoeken, hoefde ik echter bij niemand te introduceren.
In maart 2023 reisde ik al ongeveer drie weken door India. Vanaf een onverwachts begin bij de Taj Mahal ging ik naar naar de hoge Himalaya waar ik sneeuwluipaarden en Pallas’ Cats zag. Vervolgens gingen we naar de bosrijke voet van het Himalayagebergte, in Noord-Oost India tegen de Bhutaanse grens aan, waar we een interessante week hadden in Eaglenest Wildlife Sanctuary. We hadden dus al veel moois gezien, maar een specialiteit van India ontbrak nog: de tijger! Ik vond dat ik deze iconische grote kat niet kon missen en dus had ik voor de laatste week een aantal dagen in Pench Tiger Reserve gepland. In dit reservaat zouden we een goede kans maken op tijger, maar ook liep er een zwart luipaard rond. Die wilden we ook graag zien. Na een reis specialistisch zoogdieren zoeken werd het dus nu tijd voor een wat meer klassieke safari!
Mijn reis naar India startte op 1 maart 2023. Na wat hindernissen was het gelukt om in de hoge Himalaya te komen waar de sneeuwluipaarden fantastisch meewerkten. Het lukte zelfs om mijn favoriete kleine kat te zien: de Pallas’ Cat! Op maandagochtend 13 maart stonden Andreas en ik weer klaar op het kleine vliegveld van Leh. Zoals gebruikelijk was de veiligheidscheck weer zeer grondig en moest ik weer al mijn elektronica in verschillende bakjes stoppen. Het manoeuvreren met zes bakjes aan dure apparatuur plús een jas en twee tassen zou het minst favoriete onderdeel van mijn reis in India blijven, maar er was helaas niet aan te ontkomen. Het nemen van veel binnenlandse vluchten stelde ons ook in staat om het maximale uit ons verblijf in India te halen. Gelukkig kwam ik er zonder kleerscheuren doorheen.
In juni 2022 bevond ik mij vrij onverwachts ineens in Mexico, op het schiereiland Yucatán. Vanwege een wisseling van baan had ik ineens twee weken vrij en die wilde ik natuurlijk wel ergens in het buitenland doorbrengen. Het was de geschikte tijd van het jaar om walvishaai te zien en dat werd het doel van mijn reis. Dat lukte uiteindelijk op de allerlaatste dag. Yucatán heeft echter nog wel meer te bieden en dus wilde ik ook de jungle in!
