Polar Bear Day – Nature by Lennart

18jun 0

IJsberendag

We zitten nu vier dagen op het schip de Plancius. Nadat we zijn begonnen in Longyearbyen, zijn we omhoog gevaren richting het noorden in de richting van het pakijs. Op de eerste dag zag ik een soort die al een tijdje een grote wenssoort voor mij was, het grootste dier ter wereld: de blauwe vinvis! Ook met de vogels loopt het al aardig, langs vliegende papegaaienduikers fotograferen is een uitdaging, maar het lukt steeds beter. Met een succesvolle start in Longyearbyen heb ik de meeste vogels die ik wilde zien al gezien. Vandaag is de dag dat we bij het pakijs zouden moeten aankomen en dat betekent een grote kans op het hoofddoel van de trip: ijsbeer!

Ik sta dan ook om zes uur al klaar om met de telescoop de omgeving af te scannen. Het pakijs kunnen we in de verte al zien liggen. Terwijl ik de vlakte afscan zie ik ineens langzaam een geel vlekje bewegen: dat moet een ijsbeer zijn! Al snel zie ik ook dat het inderdaad om een ijsbeer gaat, mijn eerste ijsbeer en zelf gevonden! Nu is het afwachten of hij ook op ons wil blijven wachten. Langzaam vaart het schip dichterbij en al snel kunnen we de eerste ‘less is more’ plaatjes maken.

IJsbeer

De beer loopt gelukkig niet weg. Als het schip zich op een gegeven moment het ijs in boort, zijn we behoorlijk dichtbij en kunnen we de beer goed op de foto zetten.

IJsbeer

Het blijkt het begin van een geweldige ijsberendag. Op de vlakte waar we onze eerste beer gezien hebben, lopen nog zeven andere ijsberen rond waaronder een moeder met een klein jong. Helaas zijn ze allemaal een stuk verder weg dan onze eerste beer.

IJsberen

Gedurende de rest van de dag zien we met enige regelmaat elke keer een ijsbeer. Ook komen we onder weg naar een ander gebied een mooi groot mannetje walrus tegen.

Walrus

Aan het einde van de middag zien we hoe een ijsbeer een zeehond probeert te besluipen (zonder succes). We zien ijsberen in allerlei verschillende omgevingen. Ook zien we een bijzonder magere ijsbeer. Als we uiteindelijk aan het diner zitten, staat het dagtotaal op maar liefst achttien ijsberen!

IJsbeer en ringelrob

IJsbeer

De dag is echter nog niet klaar. Als je op de Noordpool tussen de ijsschotsen vaart, kun je immers altijd een beer verwachten! Kort na het diner komt ineens het bericht van de brug dat recht voor het schip drie ijsberen lopen. Het gaat om een grote ijsbeer met twee kleinere. Een moeder met twee jongen denken we eerst. Langzaam varen we dichterbij en ook de beren lopen op ons af. Op een gegeven moment zijn ze zelfs zo dichtbij dat ik mijn best moet doen om de hele beer nog in beeld te krijgen omdat ik mijn vaste 400mm lens niet kan uitzoomen: een luxe probleem! De grote beer loeit af en toe wat naar de kleinere, terwijl ze rond ons schip lopen. Zo zitten we wel een half uur te kijken naar beren die zich, vlakbij ons schip, niets van ons aantrekken. We zien dat de kleinere beren steeds weg lijken te willen bewegen van het grotere dier. Opeens draait een van de beren zich om en valt grommend de grote aan. Tot een gevecht komt het niet, want dat zou de kleine beer sowieso hebben verloren. Ze lijken toch niet helemaal met elkaar op te kunnen schieten. Na een tijdje gaan ze weer weg. De twee kleinere eerst met de grotere achter ze aan. I heb veel foto’s gemaakt die ik in de galerij hieronder heb geplaatst voor het gemak. Dit was het moment waarop ik mijn beste foto’s van ijsberen nam! Ik heb ze in chronologische volgorde geplaatst om beter te laten zien hoe alles verliep.

Wij zijn uiteraard helemaal in extase hierna. Op zulke waarnemingen hoop je, maar je kunt er zeker niet op rekenen! Na het bestuderen van de foto’s blijkt de situatie toch iets anders te zijn geweest dan we dachten. Het is niet een moeder met twee jongen, maar een volwassen mannetje met een volwassen vrouwtje en een jong! Dat verklaart ook het agressieve gedrag van de moeder naar het mannetje. Het is erg vreemd dat een mannetje nu al achter een vrouwtje aanzit dat nog voor een jong moet zorgen. De gidsen geven aan dat er blijkbaar al onderzoeken zijn die erop wijzen dat de hormonen van vrouwelijke ijsberen zijn beïnvloed door plastic in het water. Dat zou deze situatie ook kunnen verklaren. Als dat inderdaad het geval is dan laat dat maar weer zien op hoeveel verschillende manieren plastic in het water negatieve gevolgen heeft voor de wereld.

We kunnen nauwelijks geloven hoeveel dingen we hebben gezien in slechts één dag. Het enige wat ons nog niet was gegund, was een ijsbeer met prooi. Twee dagen later rekenen we daar echter mee af! Het was geweldig om de kill te zien met alle ivoormeeuwen er ook omheen. Ik heb de foto’s van die waarneming ook weer in een galerij geplaatst.