- info@naturebylennart.com
Twitchen is een werkwoord bekend onder vogelaars dat betekent dat je op pad gaat om een bepaalde zeldzame vogel te zien die iemand anders heeft gevonden. Een tijd lang zorgde corona er voor dat twitchen zo ongeveer de enige manier was voor mij om een nieuwe vogelsoort te zien. Vanwege de pandemie had ik Europa al sinds 2019 niet meer verlaten. Eindelijk kon ik in oktober 2021 weer op pad! Helaas moest ik een geplande trip in Azië cancelen omdat het land waar ik naar toe zou gaan, gesloten bleef vanwege corona. Een maand voordat ik zou vertrekken, besloot ik dus mijn bestemming te veranderen naar Ecuador en Bolivia. Ecuador voornamelijk omdat het een goed land is om brilbeer te zien en Bolivia om eindelijk drie felbegeerde katten aan mijn lijstje toe te voegen: jaguar, jaguarundi en ocelot. Eerst ging ik twee weken naar Ecuador.
Mijn eerste dilemma was of ik voor brilbeer wel of niet een gids zou inhuren. Een gids zou een flinke aanslag zijn op mijn budget, maar je wilt zo’n soort ook niet missen natuurlijk. En niet alleen wilde ik hem zien, ik wilde hem ook goed genoeg zien om te fotograferen. Ik begreep echter dat er inmiddels best wat goede plekken zijn voor brilbeer waardoor het voor mij ook mogelijk zou moeten zijn om hem zelf te vinden. Daarnaast leek ik geluk te hebben omdat enkele weken voordat ik zou vertrekken, ik zag dat het berenseizoen bij Maquipucuna begonnen was. Maquipucuna is een reservaat waar brilberen in bomen te zien zijn, maar daarvoor moeten wel de wilde avocado’s rijp zijn en het is onvoorspelbaar wanneer dat gebeurt en dan is het ook nog niet zeker hoeveel beren er op komen dagen. De recente ontwikkelingen zorgden ervoor dat ik nu snel naar Maquipucuna wilde gaan, maar helaas lukte het niet om duidelijke afspraken te maken met de lodge.
Ik startte mijn tijd in Ecuador dus maar bij de lodge Bellavista. Daar hoorde ik van anderen dat het berenseizoen bij Maquipucuna maar een week geduurd had omdat door zware regenval de avocado’s van de bomen waren gevallen. Toen ik drie dagen in Ecuador was had ik een dag over tussen Bellavista en Paz de las Aves, mijn volgende bestemming. Op die dag reed ik maar gewoon naar Maquipucuna om te kijken wat er mogelijk was daar. Ik reed dus met mijn huurauto naar de plek toe. Daar kreeg ik al vrij snel iemand te spreken en het bleek zowaar mogelijk om voor een redelijk bedrag daar te slapen en op dezelfde dag nog met een gids naar beren te zoeken evenals de volgende ochtend. De gids was uitstekend en wist mij veel leuke vogels aan te wijzen. Ook vond hij berensporen, maar helaas vonden we geen beer. We zagen echter wel een Ecuadorian Capuchin wat eigenlijk een heel goed zoogdier is en een met uitsterven bedreigde aap. ’s Nachts genoten we van een geweldige waarneming van een Western Lowland Olingo en we zagen verschillende Kinkajou’s.
Western Lowland Olingo
De volgende ochtend leverde helaas echter ook geen beer op.
Toen de ochtend voorbij was, moest ik door naar Paz de las Aves. Na iets meer dan een uur rijden kwam ik daar aan en ontmoette ik Rodrio Paz met wie ik een middag vogels zou gaan kijken. Ik kwam er echter achter dat ik mijn laarzen vergeten was bij Maquipucuna. Ik stuurde een berichtje via Whatsapp, maar vrijwel direct werd ik opgebeld. Ze hadden mijn laarzen gevonden, maar ook een beer! Dilemma! De beer zat in een boom, maar het was niet te zeggen wanneer hij er uit zou gaan. Aan de andere kant had ik een leuke middag vogels kijken voor mij. Terwijl ik aan het telefoneren was zag ik al mooie soorten op ooghoogte voorbij komen. Ik besloot de gok te wagen. Ik ging er voor! Rodrigo wilde ook wel mee.
Ik reed zo snel mogelijk terug en ik slaagde er in om van 65 minuten 45 minuten rijden te maken. Dit voelde als een echte twitch! Bij Maquipucuna werd al op mij gewacht. Het dier bleek nog eens behoorlijk ver het gebied in te zitten ook. Wij gingen rennen. Helemaal uitgeput kwam ik na ongeveer twintig minuten bij de plek aan en de beer zat nog in de boom! Een uur lang liet de beer zich fantastisch zien terwijl hij aan het eten was. Rond vijf uur klom de beer naar beneden. Ik was heel blij dat mijn belangrijkste target zo goed was gelukt!
