- info@naturebylennart.com
Als er één kat is die er op het eerste gezicht niet uit ziet als een kat dan is het de jaguarundi wel. Door de wat lange kop met langgerekt lijf en korte poten doet deze kat op het eerste gezicht meer aan als een wezelachtige dan een kat. Toch is het echt een kat en als je een beetje een flatterende foto te pakken krijgt nog best een schattig beestje ook! Deze kat komt vrij wijdverspreid door Latijns-Amerika voor maar nergens is hij makkelijk te zien. Sommige gebieden geven meer kansen dan andere, maar vaak blijft een jaguarundi een toevalstreffer en ze worden dan ook meestal gezien terwijl ze voor de auto over de weg rennen.
Toen ik in 2019 een grote Zuid-Amerika reis deed, had ik wel wat onderzoek gedaan naar deze kat en hij leek toen redelijk regelmatig gezien te worden in het Kaa Lya Park in Bolivia. Helaas paste het toen niet in mijn financiële plaatje om daar naar toe te gaan omdat ik al een grote reis aan het maken was. Ik had echter wel een mooie tijd in het Barba Azul Reserve en je kunt niet alles hebben. Toch bleef ik de tripreports uit Bolivia in de gaten houden en daar kwam toen wel een heel interessante plek naar boven. Jaguarland of La Moneda Reserve bleek een hele bijzondere plek te zijn. Daar werden zomaar op reizen van maar enkele dagen meerdere jaguars, jaguarundi’s en ocelots gezien! Daarnaast was er vaak nog een sterke ‘supporting cast’ van andere iconische Zuid-Amerikaanse zoogdieren zoals laaglandtapir, moerashert, langstaartotter, tayra en anderen. Dit gebied bleef dus wel in mijn achterhoofd zitten, maar ik had ook nog wel wat andere plannen. Toen mijn geplande reis in het najaar last minute niet door kon gaan vanwege corona, dacht ik naast Ecuador ook weer meteen aan Bolivia. Ik nam dus weer contact op met Nick McPhee die ik in 2019 ook ontmoette in Boliva en hij kon al snel een 5-daagse trip in elkaar zetten naar Jaguarland. Dat ging ik dus maar doen!
Na een tweeweekse reis door Ecuador met als hoogtepunt een prachtige brilbeer was het tijd voor nog twee weken Bolivia. Het plan was om eerst 5 dagen naar Jaguarland te gaan en daarna de overige dagen te gaan vogels kijken. Er bleek echter een probleem te zijn, namelijk dat er een paro startte op de dag dat ik in Bolivia zou aankomen. Een paro is een staking waarbij mensen niet alleen stoppen met werken maar ook blokkades opwerpen in de straten zodat er niemand meer door kan. Het plan om na mijn aankomst op het vliegveld meteen door te rijden naar Jaguarland ging dus niet door.
Midden in de nacht kwam ik aan op het vliegveld in Santa Cruz. Daar nam ik een taxi vanaf het vliegveld naar mijn hotel. De chauffeur reed door alle buitenwijken van Santa Cruz om de blokkades maar te omzeilen. Uiteindelijk lukte dat gelukkig nog ook en ik kwam veilig aan bij mijn hotel. De volgende dag bleek het potdicht te zitten waardoor ik een dag in het centrum van Santa Cruz moest blijven.
De dag er na zouden we vroeg in de ochtend om 3 uur weg gaan. Helaas bleken de blokkades te hardnekkig en de dronken lui die er op stonden waren ook niet van zin om een beetje met ons mee te denken. Om half 6 deden we een nieuwe poging. De blokkades bleken zowaar tijdelijk te zijn opgeheven om iedereen in de ochtend de kans te geven om boodschappen te doen. Toch waren we er nog niet gerust op en sommige blokkades bleken ook moeilijk te passeren te zijn, maar dat ging nog betrekkelijk goed. Na een paar uur rijden kwamen we uiteindelijk bij de allerlaatste blokkade aan, maar daar konden we niet door heen. Gelukkig was er een landweggetje dat we konden gebruiken om er omheen te rijden. De plaatselijke agrariërs waren natuurlijk niet te beroerd om ook allemaal hun eigen blokkade op te werpen waardoor die nog een centje konden bij verdienen. Vroeg in de middag kwamen we echter dan toch eindelijk aan in Jaguarland! Hier zouden we wel even blijven dus hadden we van de paro voorlopig geen last.
Het was al een inspannende dag geweest, maar we gingen maar meteen op pad. Je moet alle tijd benutten natuurlijk! Jaguarland bleek al snel een soort plek te zijn waar ik nog niet eerder geweest was. Vrij laag bos werd afgewisseld met stukken savanne doorkruist met kanalen en slootjes en ook werd een deel van het gebied gebruikt om soja te verbouwen. Mij vielen meteen de grote aantallen reigers op van allerlei verschillende soorten. Ook zaten er veel slakkenwouwen. Daarnaast liepen op de grond soms groepen guans rond. Een soortgroep die ik tot dan toe alleen kende als schuwe en solitaire bosvogels. Ik besteedde deze keer echter niet zoveel aandacht aan de vogels want er waren andere doelen te bereiken! Tegen het einde van de middag zagen we ons eerste leuke zoogdier: Giant Anteater, in het Nederlands reuzenmiereneter!
Giant Anteater of Reuzenmiereneter
Dat was geen nieuwe soort meer voor mij, maar uiteraard was het weer leuk om deze soort na twee jaar weer eens te zien! Een tijdje daarna ontdekten we brulapen in een boom. We stoppen even voor een foto.
Boliviaanse rode brulaap
Maar dan blijkt er ook een Black Spider Monkey tussen te zitten! Deze slingeraap was door Nick recent al eens gezien en ik verbaasde mij daar al over omdat het mij helemaal geen geschikt gebied voor deze soort leek. Ik ben er echter erg blij mee. In Peru had ik deze soort gehoopt te zien, maar daar waren ze verdwenen uit het stuk regenwoud waar ik zat. Slingerapen houden van ‘undisturbed’ regenwoud. Daarom is het nu vreemd om er eentje te zien hangen aan de rand van een laag bos dat grenst aan savanne. Maar hij is binnen in elk geval!
Zwarte slingeraap
De rest van de middag verloopt zonder veel opwinding. Het begint al wat te schemeren, maar dan kan er soms juist iets goeds opduiken. Als we even stoppen om een Rufescent Tiger Heron goed te bekijken, zie ik achter de vogel ineens iets donkers bewegen. Dat kan nog van alles zijn, maar de auto die net optrok om weer verder te rijden, stopt toch even om het ding goed te checken. Dan komt het dier te voorschijn en dat is gewoon een jaguarundi! De auto wordt stil gezet terwijl de jaguarundi over het pad komt aanwandelen.
Jaguarundi
Op een gegeven moment maakt hij een sprong in het hoge gras, maar hij weet geen muis te vangen.
Jaguarundi
We hopen natuurlijk dat hij écht dichtbij gaat komen, maar dat blijkt wat teveel gevraagd. De kat stopt op een gegeven moment en kijkt ons een paar seconden roerloos aan. Daarna draait hij om en neemt de benen.
Ik ben toch erg blij dat mijn belangrijkste doelsoort zo goed is gelukt. Een jaguarundi zien jagen is toch iets wat niet veel mensen gezien hebben! Foto’s maken was uitdagend op deze afstand, maar gelukkig zit er nog wel wat scherps bij. Het is in elk geval een hele fijne binnenkomer voor Jaguarland: op naar meer!
Diezelfde avond gaan we erop uit en zien we een ocelot van ons weg rennen. Dit is ook een nieuwe kat voor mij, maar we zullen proberen om die beter te zien.
Ocelot
Een Great Potoo is altijd een extraatje en een mooie vogel om de avond mee af te sluiten
Great Potoo
